‘कलावेध’ : मुलांना उत्तेजन का ‘सीईटी’ची तजवीज ? भाग – २

 ‘कलावेध’ स्पर्धेचे प्रवेशशुल्क तेही थोडे थोडके नव्हे तर तब्बल अकरा लाखापेक्षा जास्त रक्कम ‘जेजे स्कूल ऑफ आर्ट’ मध्ये रोखपालाचे पद अस्तित्वात असताना देखील जेजेच्याच एक विद्यार्थी आणि चार विद्यार्थिनींच्या नावे घेण्यात आली, या घटनेतील गांभीर्य सरकारी अधिकाऱ्यांच्या लक्षात येऊ नये याचे आश्चर्य वाटते. ते कळावे म्हणूनच हा लेखन प्रपंच. 

गेल्या अनेक वर्षात किंबहुना मी तर असे म्हणेन की , गेल्या दोन तपात कला संचालनालय आणि अर्थातच ‘जे जे स्कूल ऑफ आर्ट’, ‘जेजे इन्स्टिट्यूट ऑफ अप्लाइड आर्ट’ आणि ‘शासकीय कला महाविद्यालय’ नागपूर आणि औरंगाबाद यांची सरकारनं अक्षरशः दशादशा करुन टाकली आहे. या सरकारी संस्थांची जर ही अवस्था झाली असेल तर नांगरेसाहेबाच्या काळात गावागावात सुलभ शौचालयाप्रमाणे उघडलेल्या टिनपाट कला महाविद्यालयांची काय दुर्दशा झाली असेल याची कल्पना देखील करवत नाही. या काळात झालेल्या बहुसंख्य मंत्री महोदयांनी या विभागाकडे अक्षम्य दुर्लक्ष केल्यामुळं त्यांचे स्वीय साहाय्यक आणि उच्च व तंत्र शिक्षण खात्यातले भ्रष्ट अधिकारी उन्मादले आणि त्यांनी कला संचालनालयातल्या गुंड अधिकाऱ्यांना हाताशी धरुन अक्षरशः नंगा नाच करुन सर्वश्री आडारकर, धोंड,सातवळेकर,सडवेलकर यांनी अत्यंत अभ्यासपूर्ण रीतीने घातलेली संचालनालयाची घडी अक्षरशः विस्कटून टाकली.

पहिल्या दोन वर्षी मिळालेला प्रतिसाद पाहून काही शिक्षकांच्या लक्षात या स्पर्धेचं व्यावसायिक गणित आलं असावं आणि म्हणूनच कोरोना नंतर या स्पर्धेचं पुनरुज्जीवन केलं गेलं काही चाणाक्ष मंडळींच्या हे देखील लक्षात आलं  असावं की, सीइटीचं मार्केटिंग करण्यासाठी देखील या स्पर्धेचा छान उपयोग होऊ शकतो. आणि मग कोरोना पूर्व काळात तीस ते पन्नास रुपये असलेली फी कोरोनोत्तर काळात धाडदिशी दोनशे पन्नास रुपयांपर्यंत पोहोचली.

स्पर्धेचं मार्केटिंग करण्यासाठी विद्यार्थी आयते हातात होतेच. त्यांना शाळा शाळांमध्ये पिटाळलं गेलं. सोशल मीडियाचा वापर करुन पोस्टर काढली गेली. ( भले ती ‘जेजे स्कूल ऑफ आर्ट’च्या लौकिकाला साजेशी नसेनात का ?)  पण या साऱ्यांनी त्यांची काम चोख बजावली. परिणामी ८ तारखेला सकाळी विदयार्थी आणि त्यांच्या पालकांचा लोंढा जेजेवर चाल करुन आला. हे सारे कशामुळे झाले तर व्यवस्थापन विषयक कोणतीही काळजी न घेता अत्यंत बेफिकीरीनं हे प्रकरण हाताळल्यामुळं हा अनवस्था प्रसंग जेजेवर ओढवला.

पोस्टर मध्ये या निमित्ताने प्रसारित करण्यात आलेल्या मजकूरामध्ये संपर्कासाठी पाच फोन नंबर्स देण्यात आले होते. विद्यार्थी किंवा त्यांचे पालक मोट्या उत्सुकतेने माहिती मिळवण्यासाठी या नंबरवर फोन करीत, पण तो फक्त वाजत राही. उचलला जातच नसे. साहजिकच  विद्यार्थीं आणि पालक मंडळी पॅनिक होत आणि जेजेच्या ओळखी पाळखीच्या विद्यार्थ्यांकडून माहिती काढू पाहत. काही पालक परिचयातल्या जेजेच्या शिक्षकांना फोन करीत तर काही पालक आजी माजी विद्यार्थ्यांना फोन करीत. पण तिथंही त्यांच्या पदरी निराशाच येई कारण कुणालाच या स्पर्धेविषयी माहिती नसे. वाचन बरे असलेले पालक ‘चिन्ह’च्या फोन वर देखील थेट फोन करीत आणि  स्पर्धेची माहिती विचारीत. पण जेजेशी संबंधित लोकांनाच ते माहीत नसेल तर आम्ही तरी काय कपाळ उत्तर देणार ? अशा पालकांनी अखेरीस सोशल मीडियाकडे आपला मोहरा वळवला. ‘चिन्ह’च्या स्पर्धे संदर्भातल्या पोस्ट वर अनेकांनी कंमेंट्स बॉक्स मध्ये आपल्या तक्रारी मांडल्या, पण त्याला देखील उत्तर द्यायला स्पर्धेशी संबंधित कुणीही पुढे आला नाही. परिणामी ८ तारखेला जेजेच्या प्रवेशद्वारावर मोठा गोंधळ उडाला. हे सारे कशामुळे झाले ? या विषयी चौकशी केली असता जी माहिती हाती आली ती अक्षरशः हादरवून टाकणारी होती.

‘कलावेध’ : मुलांना उत्तेजन का ‘सीईटी’ची तजवीज ?