जेजेत चित्रांना सुद्धा बांबू लागतो तेव्हा …..

‘ गच्चीवरील गप्पा ‘ या कार्यक्रमाच्या १०० भागानंतर काय करणार ? असा प्रश्न सातत्यानं विचारला जात होता . काहींचं म्हणणं असं होतं की हा कार्यक्रम असाच चालू ठेवावा . तर काही म्हणत होते तो १५ दिवसातून एकदा करावा . कुणी काही – कुणी काही , सांगतच होते . मला मात्र शंभरावा कार्यक्रम कधी संपतो आणि आपण थोडीशी का होईना विश्रांती कधी घेतो असं काहीसं झालं होतं . कारण तब्बल दोन वर्ष या कार्यक्रमामुळं मी कुठल्याच शनिवारी घराबाहेर पडू शकलो नव्हतो .अगदी आर्ट गॅलरीला देखील जाऊ शकलो नव्हतो .  नाही म्हणायला अच्युतच्या कार्यक्रमाच्या वेळी मी तो कार्यक्रम आधी रेकॉर्ड करून अजिंठयाच्या सेमिनारला गेलो होतो . तेव्हडाच काय तोच अपवाद . साहजिकच १०० कार्यक्रम झाल्यानंतर दोन तीन शनिवारी  मी शांत बसून राहणंच पसंत केलं .

दोन तीन आठवड्याच्या विश्रांती नंतर मात्र डोकं चालू लागलं . ‘ गप्पा’च्या प्रत्येक कार्यक्रमाच्या वेळी मी दीड दोन तासांच्या कार्यक्रमाचा चांगलाच अनुभव घेतला होता .समोरचा कलावंत काही एक पोज घेऊन बोलू लागला किंवा रटाळ उत्तर देऊ लागला की काही वेळा कानकोंडं वाटू लागे . वारंवार सुचवून देखील त्यात सुधारणा ना झाल्यास क्वचित प्रसंगी लाईव्ह कार्यक्रमात चक्क डुलकी लागण्याची आफत देखील मी अनुभवली होती .  साहजिकच नवा कार्यक्रम फार तर ३० मिनिटापेक्षा जास्त काळ न चालणारा असावा हे मनाशी आधीच पक्कं  झालं होतं . त्यात करंट टॉपिक्स असतील हे देखील मनाशी आधीच पक्कं झालं होतं . त्या कार्यक्रमाला ‘ पॅलेट ‘ हे शीर्षक देखील असंच पटकन सुचून गेलं .

गेल्या तीन दशकात या साऱ्या भ्रष्ट यंत्रणेनं पैसे खाऊन ( आणि माती देखील खाऊन ) एकाहून एक नालायक माणसांच्या नेमणुका जेजे आणि कला संचालनालयात घडवून आणल्या परिणामी महाराष्ट्र शासनाला आता कला संचालक पद देखील भरणं दुरापास्त होऊन बसलंय . जेजेत शिकलेल्या उमेदवारांना कटाक्षानं टाळून अनुदानित आणि विनाअनुदानित कला महाविद्यालयातील आचरट आणि बेअक्कल शिक्षकांच्या नेमणुका लोकसेवा आयोगाकडून जेजेत केल्या गेल्यानं १६५ वर्ष जुन्या जेजेच्या व्यवस्थापनात अभूतपूर्व गोंधळ माजवला गेला .

आणि आता तर याच कालावधीत  दुबई निवासी चित्रकार संतोष मोरे यांनी सुमारे २५ -३० वर्षांपूर्वी  विद्यार्थीदशेत  रंगवलेल्या भल्याथोरल्या  म्हणजे सात बाय नऊ किंवा दहा फूट इतक्या विशाल चित्राच्या चिंध्या झाल्याचे उघडकीला आलं आहे . जवळ जवळ २५ वर्षे झाली या चित्राची दुर्दशा होण्यास सुरवात झाल्याला पण एकाही अधिष्ठात्याला वाटू नये की त्या चित्राचं काही तरी  करावं ? जिथं चित्रकला शिकवली जाते तिथल्या एकाही शिक्षकाला वाटू नये की आपल्याच एका माजी विद्यार्थ्यांच्या चित्रासाठी आपण काही तरी करावं ! इतकी वर्ष काय डोळे बांधून जेजेतला सारा व्यवहार करत होते काय ? काय आहे का उत्तर ? ‘चिन्ह’चा अंक वाचणाऱ्या विद्यार्थ्याला नापास करुन टाकण्याची धमकी देणारे ते बाणेदार शिक्षक देणार आहेत का आमच्या या प्रश्नाची उत्तरं ?

कार्यक्रमाचं रेकॉर्डिग चालू असताना चित्रकार संतोष मोरे यांना आपल्या भावना लपवता आल्या नाहीत . झाला प्रकार कथन करताना त्यांना अश्रू आवरता येईना . कसाबसा मी तो कार्यक्रम आवरता घेतला . नंतर ते रेकॉर्डिंग देखील मी पाहू शकलो नाही . पण तुम्ही मात्र कार्यक्रम कसा वाटला ते कळवायला विसरु नका ! येत्या बुधवारी म्हणजे २ नोव्हेम्बरला सायंकाळी ७ वाजता ‘ चिन्ह ‘च्या यूट्यूबचॅनलवर तुम्हाला या कार्यक्रमाचा प्रीमियर पाहता येईल !

*****

– सतीश नाईक,
मुख्य संपादक,
chinha.in

‘चिन्ह’ चे अपडेट्स मिळवण्यासाठी खालील लिंकवर क्लीक करून व्हाट्सअप ग्रुप जॉईन करा.
https://chat.whatsapp.com/C8eaBiY2CjEIqxFvJWmnUD

‘चिन्ह’ चे फेसबुक पेज लाईक करा
https://www.facebook.com/chinha.art

‘चिन्ह’चे टेलिग्राम चॅनल खालील लिंकवर क्लिक करून जॉईन करा
https://t.me/ChinhaMag